Şık siyah takım elbise içindeki işadamı, tembelliğinden ötürü memura kaşlarını çattı ve onaylamayarak dilini tıklattı.
"Belli ki buradaki disiplin gevşek. Hala çalışma zamanı ve sen uyukluyorsun. "
"Beni affedin!"
Panikleyen şef aceleyle masanın üzerindeki pisliği temizledi. Bu sırada adam, kendini hasta hissederek baygın bakışlarla ofisin içini taradı.
Sorrent ülkenin sessiz bir köyüydü. Bununla birlikte, kraliyet ailesinin şu anda en çok ilgilendiği yer de burasıydı. Bunun tek bir nedeni vardı: Eleonora Asil. Laurent'in cadısı yıllarca burada sıkışıp kaldı.
Eleonora Asil, Sarı Deniz'de meydana gelen eşi görülmemiş olayda en olası şüphelilerden biriydi.
Olay, 500 yıldan fazla bir süredir kalede güvenli bir şekilde saklanan Ejderha Yumurtasının ortadan kaybolmasıyla ilgiliydi.
Laurent Kraliyet Ailesi soruşturma ve güvenlik departmanının bir üyesi, başkent Tezeba'da bir büro şefi ve eski bir bölge şefi olan Kyle Leonard, yumurta hırsızını aramak için Sorrent'e doğru yola çıktı.
Eleonora Asil'i baş şüpheli olarak göstermenin bir nedeni vardı. Laurent'teki sıkı güvenliği aşabilecek ve kimseye haber vermeden yumurtayı çalabilecek tek güçlü kişiydi.
"Nedense, son iki yıldır sessizdi."
Geçen yılın baharına kadar, yasadışı olarak dağıtılan sihirli eşyaları toplamak için Laurent'in karanlık sokaklarında koşmak zorunda kaldı.
Kyle Leonard, statüsüne rağmen kötü şöhretli cadı Eleonora Asil'in düşüncesiyle titreyen bir adamdı.
"Sorrent'te kayda değer bir olay oldu mu? Leydi Eleonora Asil'in tarihine bakmak istiyorum. "
"Ah, bahsettiğiniz Bayan herhangi bir özel soruna neden olmadı. Şehir merkezine zar zor geldiğin için bilmemelisin. Sorrent her zaman barışçıl olmuştur. "
Gerçekçi görünmüyordu, değil mi? Leonard şefin yüzünü inceledi. Arkasında gizli bir gündem yok gibi görünüyordu. Yine de güvenilmez buldu.
"…Pekâlâ."
Leonard tereddüt etti. Huzursuzca, adam bir karar verdi: cadının kendisiyle yüzleşecek. Artı, bir arama emri çıkarılmıştı. Laurent cadısıyla uğraşırken, beklemeyeceği şeylere hazırlıklı olması gerekiyordu.
"Lütfen çeki-düzen verin. Çalışma saatlerinde uyumayın. "
"Evet evet!"
"İyi, o zaman."
Leonard gecikmeden yozlaşmış polis mahallesinden ayrıldı ve yola çıktı: Eleonora Asil'in Sorrent'in hemen dışındaki dağ yamacında bulunan evini ziyaret etmek için.
Ancak planı, cadının şehrin ortasında kasılarak kucağında bir çocuk taşıdığını gördüğü anda bozuldu.
"… .."
Güneş üzerine vururken kırmızı kırmızı parıldayan kayısı saçları, sanki onu baştan çıkaracakmış gibi rüzgarla dans ediyordu. Yüzünü garip bir maskeyle kapatmış, kimliğini gizlemeye çalışmıştı. Ama onun göze batan kırmızı dalgaları tek başına onu Sorrent'in cadısı olarak tanıyabilmesi için yeterliydi.
Leonard'ın gözleri, avını yemeye hazırlanan vahşi bir canavar gibi parladı.
Bu arada, Eleonora yüzünde belli bir endişe işareti varken şüpheli bir şekilde yoluna devam etti. Kucağında kıvırcık saçlı bir bebek taşıdı. Leonard hemen onu takip etmeye başladı.
*
Tekrar gönderildim.
Somurtkan çocuk oturdu ve bir sopayla toprağın üzerine rastgele resimler çizdi.
Şu anda, çocuk önceki günden biraz daha fazla büyüyordu. Bir ejderhanın büyümesi başlangıçta hızlı olduğundan, böyle yarım günde büyümesi alışılmadık bir durum değildi. Ve tüm bu büyüme cadı sayesinde oldu.
Ama sanırım benden hoşlanmıyor; aksi takdirde beni beş kez göndermezdi.
Cadı beş gün boyunca küçük ejderhanın dikkatini sıcak bir battaniye ve lezzetli sütle dağıttı. Sonra onu sağlam bir kafese koydu ve bir yere göndermeye devam etti. Çaresizce, önceki gün cadı onu korkutucu, dar ve karanlık bir yere bile götürdü.
Uzun zamandır biriyle konuşuyor gibiydi ve sonra geri dönüp çocuğa son bir kez sarıldı.
"Başkent Tezeba, 1. Bölge, Aijet'teki Balteyer konağı, tamam mı? Oraya gidersen, seni karşılayacak biri olacak."
Başkent, Tezeba, Balteyer - anlayamadığım kelimeler.
Çocuk ısrarla cadının elbisesinin eteğinden tuttu. Cadı çocuğu sadece kasaplara verdi ve gitti.
Sağlam yapılı ve olağanüstü kalın sakallı kasap, çocuğu neşelendirmeye çalıştı.
Ancak, çocuk sadece kaçtı.
****
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder