Fang Zhaomu'nun süpermarkete kaç kez gideceği, o ay ne kadar çalışması gerektiğine bağlıydı. Meşgul olmasaydı, ihtiyacı olan hiçbir şeyi olmasa bile yine de şehre giderdi. Bununla birlikte, bitirmesi gereken pek çok şey varken, birkaç hafta gitmediği zamanlar da oluyordu.
Önümüzdeki ay, Fang Zhaomu'nun yapması gereken epeyce şey vardı. Bu nedenle, ne zaman gideceğinden emin değildi ve bu yüzden "Bilmiyorum, neden?" dedi.
Andrew’ in ses tonundan Fang Zhaomu, Andrew' in onu görmek istediğini ancak buna cesaret edemediğini hissetti.
Andrew’ in neden onunla buluşmaya cesaret edememesine gelince, Fang Zhaomu'nun kendince tahminleri vardı.
Bir flört uygulamasına katılmak ama yüzünü göstermeye cesaret edememek, Fang Zhaomu'ya kendi görünüşü hakkında imada bulunmak— Andrew büyük olasılıkla iyi görünmediğinden ve aralarındaki ilişkinin birbirlerini gördükten hemen sonra dağılmasından korkuyordu.
Andrew’den cevap alamayan Fang Zhaomu, düşünceli bir şekilde ona bir çıkış yarattı. "Bir dahaki sefere çok şey satın almayacağım, dün gibi olmayacak."
"Mn." Sonra Andrew aniden Fang Zhaomu'ya sordu, "Seni oraya arabayla götürebilecek tek bir sınıf arkadaşın bile yok mu cidden?"
"Evet," Fang Zhaomu bunun hakkında konuşmak istemedi ve üstü kapalı konuştu, "Hayır, ama sorun değil. Bir şeyleri yalnız yapmaya alışkınım, neden insanların beni arabayla götürmesine ihtiyacım olsun ki? "
Andrew, anlayışlı bir tavırla Fang Zhaomu'ya sordu, "Oh?"
Sesi ve tonu o kadar güçlüydü ki sabitleyemedi -sanki katı bir profesör, öğrencileri çağırıp onlara soru soruyor gibiydi- ama Fang Zhaomu bunun çok doğal ve sevimli olduğunu hissetti.
Ancak bir sonraki soru artık o kadar sevimli değildi. Andrew devam etti, "Eğer alıştıysan, neden bir flört uygulaması kullanıyorsun?"
Fang Zhaomu bir an için nasıl cevap vereceğini bilemedi. Biraz bekledikten sonra, "Tek başıma şehre gitmeye alışmak ve yalnız olmaya alışmak iki farklı şey." Dedi.
Sonra hatırladı; Andrew onu aramayı kabul etmişti ve bunun tek nedeni, bu randevu uygulamasını neden kullandığını öğrenmek istemesiydi. Bu yüzden ona "Bu uygulamayı aslında okul dışından bazı Çinli insanlarla tanışmak için kullandım.” Dedi.
"Tanışmakla ne demek istiyorsun?" Andrew çok çabuk cevap verdi.
Fang Zhaomu, Andrew’ in bir şeyi ima ettiğini hissetti, bu yüzden cevabına biraz flört eklemeye karar verdi ve ağzından laf almaya çalıştı. “Başka kimseyi tanımadım bile. Tanımakla ne demek istiyorum? Bizim birbirimizi tanıyacağımız gibi olacak.”
Fang Zhaomu’ nun tanıyabildiği kadarıyla Andrew buna kanmayacaktı. Fang Zhaomu daha sonra devam etti, "Her neyse, romantizm veya başka bir şey aramak için burada değilim. Değişimim önümüzdeki yıl Mayıs ayında bitecek, o zaman ayrılıyor olacağım.”
"Neden okulun dışındaki Çinlilerle tanışmak istiyorsun?" Andrew tekrar sordu, "Peki ya okuldakiler?"
Bu, Andrew' in okuldan Fang Zhaomu'ya bahsettiği ikinci seferdi.
Fang Zhaomu bu konuyu tartışmak istemiyordu. Ailesi ve arkadaşlarıyla konuşurken sadece iyiden bahsedip kötüyü görmezden geliyordu. Şikâyet etmek herhangi bir sorunu çözmezdi ve eğer kişi kendini çok uzun süre üzüntüye kaptırırsa, bunun yerine sadece daha fazla sefalet doğururdu.
"Andrew," Fang Zhaomu konuştu. "Çalışırken mutlu muydun?"
Andrew tereddüt etti. “Fena değildi, neden?”
Fang Zhaomu, "Sınıf arkadaşların iyi, bu yüzden eğleniyordun," sözleri üzerinde düşündü ve yavaşça "Mutlu değilim, bu yüzden okul dışında arkadaşlar arıyorum. Neden bana sınıf arkadaşlarım hakkında sorular sorup duruyorsun? " dedi.
Andrew yanıt vermedi ve Fang Zhaomu devam etti, “Ancak önceki sınıf arkadaşlarım da çok iyiydi. Yine de bir değişimle gelmenin çok eğlenceli olacağını düşünüyordum ama bunun böyle olmasını, bu kadar sefil ve mutsuz olmasını beklemiyordum. "
"Dün süpermarkete gittiğimde, aslında benimle aynı laboratuvardan olan bazı sınıf arkadaşlarıma rastladım," derken yatak örtüsüyle oynadı ve Andrew ile yumuşak bir şekilde konuştu. “ Sana mesaj gönderirken bir rafın yanında duruyordum ve arkamdan bana gülüyorlardı. Oraya arabayla gittiler ama beni asla bırakmayacaklardı ve elbette onun arabasına da asla binmek istemem, anlıyor musun?"
Andrew sessizdi, onu sessizce dinliyordu. Ancak Fang Zhaomu için sessizlik, kelimelerin ötesinde bir rahatlıktı, çünkü Fang Zhaomu' nun yalnızca onu dinleyen biri olduğunu bilmesi gerekiyordu ve bir şey söylemesine ihtiyacı yoktu.
Bir an sonra duyguları biraz yatıştığında, Fang Zhaomu Andrew’ in ona "Ağlıyor musun?" diye sorduğunu duydu.
Durdu, sonra yüzüne dokundu. Gözlerindeki nemden kurtulmak için birkaç kez göz kırparak Andrew’e, "Hayır, neden bu kadar kolay ağlayayım?" dedi.
Andrew' in yanıt vermediğini gören Fang Zhaomu, "Ancak burada olup bana sarılırsan ağlayabilirim." dedi.
“Ah?” diye sordu Andrew.
Fang Zhaomu yatağın yanındaki lambasını kapattı ve küçük yatak odası zifiri karanlığa gömüldü.
Karanlığa bakmak Andrew’e bakmak gibiydi. Yumuşak bir sesle sordu, "Andrew, neden benimle buluşmak istemiyorsun? Neden flört uygulamasını kullanmaya başladın? "
"Yanlışlıkla indirdim."
Fang Zhaomu gülmekten kendini alamadı. "Ah, indirmek bir kazaydı, ama aynı zamanda yanlışlıkla bir hesap mı açtın?”
"Hayır." Andrew anında yanıtladı.
“Benimle de yanlışlıkla mı eşleştin?” Fang Zhaomu cevap vermesine izin vermedi ve sormaya devam etti. “O zaman kiminle eşleşmek isterdin?”
“Hayır, eşleşme bir kaza değildi.” Andrew’ in direnişi, Fang Zhaomu'nun sorularıyla tamamen parçalanmıştı.
"O zaman neden," diye sordu Fang Zhaomu. “Çok iyi ve kibarsın, birçok arkadaşın olmalı. Neden bir flört uygulaması kullanmaya karar verdin? "
"İyiyim?"
Sesi ona çok uzak bir tonda sahipti ama Fang Zhaomu'nun vücuduna yayılan bir sıcaklık hissetmesini sağladı.
İlkbaharın başındaki güneşi andırıyordu ve Fang Zhaomu havanın ısınmak üzere olduğunu biliyordu, bu yüzden her anı dört gözle bekliyordu.
Fang Zhaomu ona "Çok hoşsun," dedi. “Yeterince iyi görünmediğini düşüneceğimden korkuyor musun?”
Andrew konuşmadı ve Fang Zhaomu bunu sessizce kabul ediyormuş gibi kabul etti. “Ben umursamıyorum. Senin gerçekten iyi bir insan olduğunu hissediyorum. Görünüşü umursamıyorum, birazcık bile ve buluştuğumuzda sadece sohbet edeceğiz. "
Bunu bir müddet sessizlik izledi. Tam Fang Zhaomu, şimdi imkânsızsa, gelecekte bunun hakkında konuşacaklarını önermek üzereyken, Andrew sonunda konuştu.
"Bir dahaki sefere," Andrew kararını vermiş gibiydi. "İş gezimden dönmemi bekle."
“İşe mi gidiyorsun?” Fang Zhaomu doğruldu. "Nereye gidiyorsun? Ne kadar süreliğine?"
"2 aylığına Seattle'a** gidiyorum."
(Ç/N: Seattle, Amerika Birleşik Devletleri’nin Washington eyaletinde bulunan bir şehir.)
Fang Zhaomu bunu düşündü ve sonra ciddi bir şekilde Andrew’e, "O zaman geri döndüğünde benimle buluşmalısın, bana yalan söyleme." dedi.
Birkaç saniye sonra Andrew ona söz verdi. "Yalan söylemiyorum."
****
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder